Güntaç Özdemir - Ecel
Bir anlık kalabalıksak iki cümleden oluşuyorsak
Suyun üstüne yazacaksan adımı
Olmasın okuma yazmam dedim
Barizdi şaibesi büyüdükçe göz bebekleri
Dudaklarının arasında bir şeyler saklar gibiydi
Biraz kül biraz duman eski bir şarkı en yavanından
Gözünü kapardı söylerken inandırırdı beni en azından
Gerçekti eksik olan ya da fazlaydı sendin kaçan
Hep böyle mi olacaktı ya bir gün dönecekti devran
Sen dal yine en dibe vurduğum yerden bana boy ver
Nefesin olur derinlerde yalanların
Ecel vaktinin güneşi doğdu batmaz bu sefer
Seni sana bırakır karanlıkta aydınlığı
Geçmişinde mi bulacaktın başından beri hep korkardın
Peki kime ne fayda şimdi elinde tuttuğun boşluk kadarsın
Sana güzel hep sana rahat her tende buldun ayrı şefkat
Aldığın nefes değil nefesini kesen andan ibarettir hayat
Bıraktın mı yeminleri koruyamadın o emanetleri
Kıymeti yüksek sebebi alçak aklın nerelerde şimdi
Hak ettiğin gibi yaşarsın bildiğini oku üstü kalsın
Değişecek mi artık benim için o kadınlardansın
Sen dal yine en dibe vurduğum yerden bana boy ver
Nefesin olur derinlerde yalanların
Ecel vaktinin güneşi doğdu batmaz bu sefer
Seni sana bırakır karanlıkta aydınlığı
Sen dal yine en dibe vurduğum yerden bana boy ver
Nefesin olur derinlerde yalanların
Ecel vaktinin güneşi doğdu batmaz bu sefer
Seni sana bırakır karanlıkta aydınlığı
Söz: Berent Güntaç Özdemir
Müzik: Berent Güntaç Özdemir
| 